Środowisko:
Wnętrze ziemi kryje wiele tajemnic, a wśród nich ślady swoich początków i najodleglejszej historii. Kolejne etapy jego kształtowania się pozostawiły po sobie świadectwo w postaci warstw skał. Jednak ta kamienna przestrzeń nie jest jednorodna. Przecina ją misterna sieć grot i naturalnych korytarzy, gdzie światło słoneczne nie ma dostępu. Choć największe kopalnie krasnoludów sięgają nawet do tysięcy stóp w głąb Sosarii, jest to zaledwie znikomy odcinek drogi do wnętrza świata. Mało który śmiertelnik ma jednak dość odwagi zapuszczać się głębiej. Tu są granice Królestwa Lloth, przeraźliwej bogini świata podziemnego. Wśród tajemniczych, obleczony w wieczną ciemność skał, pośród archipelagów mchów i antycznych grzybów. Tam gdzie mają swe źródło rzeki i wulkany wędrujące ku powierzchni stworzonego świata, przeżyć zdołały jedynie te istoty, które całkowicie zawierzyły swej boskiej i piekielnej zarazem opiekunce.
Podczas wielkiej schizmy elfich plemion, kiedy wojowniczym i nieobliczalnym Ilythiirin odmówiono bezpiecznego schronienia gdziekolwiek na powierzchni, skryły się właśnie tutaj. Ukryte przed promieniami słońca, jak również przed podejrzliwym spojrzeniem setek wrogów, szybko odbudowały swoją potęgę i stworzyły społeczność niepodobną do niczego, co spotkać można na powierzchni Sosarii.

Miasto:
Największe miasto Drowów przez nich samych nazywane jest Har’oloth Videnn, na cześć pierwszego miasta mrocznych elfów wzniesionego w Podmroku. W odróżnieniu od innych miast drowów nie mieści się na olbrzymich stalaktytach i stalagmitach, a składa się z kilku połączonych pieczar. Do miasta wiedzie kilka sekretnych dróg, a tajemne przejścia i portale mogą porozrzucać nieostrożnych wędrowców po całym Podmroku. Miasto dzieli się na część centralną, wokół której toczy się życie drowów oraz na dystrykty poszczególnych szlachetnych domów. Tam kapłanki spiskują przeciw swym wrogom… i sojusznikom. W świecie, gdzie noc nigdy się nie kończy niewolnicy dokonują żywota w kopalniach lub na ołtarzu świątyni poświęconej Pajęczej Królowej. Doświadczeni zabójcy doskonalą swe trucizny dzięki składnikom pozyskanym przez zielarzy i alchemików w jaskini zielnej. Z pogardą ale i niepokojem obserwują postępy młodych drowów, kształconych przez najlepszych magów i fechmistrzów w budynku Akademii. Uczniowie w przyszłości zajmą miejsce mentorów, po tym, jak kolejny mistrz zginie w tajemniczych okolicznościach… Instynkt przetrwania w świecie, w którym najważniejsza – i jedyna – zasada to „nie daj się złapać” jest cechą niezbędną do przeżycia dnia. Właśnie dlatego świetnie zaopatrzona arena do walki jest najczęściej odwiedzaną częścią Bramy Podmroku.

Społeczność:
Hierarchia w mieście mrocznych elfów nie jest ani trochę podobna do struktur miejskich znanych naziemcom. Społeczność, nie licząc niewolników, stanowią jedynie mroczne elfy. Jakimikolwiek prawami cieszą się jedynie członkowie domów zasłużonych drowów, a ci pozbawieni insygniów stoją ledwie szczebel wyżej nad niewolnikami. Wśród mężczyzn decyduje prawo silniejszego i hierarchia ustalana jest za pomocą ostrza. Największą władzą w mieście cieszą się kobiety – kapłanki, które władają szlacheckimi domami. Sprawują one w nich niepodzielną władzę, a ponadto stanowią trzon rady kapłanek, składającej się z najpotężniejszych kobiet w Har’oloth Videnn. Ich zadaniem jest wprowadzenie nieco dyscypliny w życie przepełnionej chaosem społeczności. Nie za dużo, wszak Pajęcza Królowa lubuje się w chaosie…

Polityka:
Chaos

Komunikacja:
http://forum.dm-uo.pl/index.php/topic,18495.0.html

Wszelkie zauważone błędy tej strony prosimy zgłaszać na naszym forum.

Aktualizacja: DzikiHL