Charakter: zły
Kolor: ciemnozielony
Symbol: Oko z pionową źrenicą wpisane w romb z węży
Opis:
Morkar jest jednym z najstarszych bogów Pierwszego Świata. W czasie, kiedy jeszcze bogowie żyli pośród śmiertelnych, Morkar poprzez swoje intrygi doprowadził do strasznej wojny. Kiedy bogowie zorientowali się, że całe to zajście wywołał Morkar, postanowili go ukarać. Zamknęli jego powłoke cielesną w Urnie z Kości i schowali głęboko pod ziemią. Postarali się również, by całkowicie o nim zapomniano. Jednak Morkar przed ostateczna porażką zdążył rozsypać ziarna swojej nienawiści. Tak powstali Szarzy Prorocy, fanatycy oddani swojemu Panu, całkowicie nieprzewidywalni, którzy za jedyny cel obrali sobie zjednoczenie wszystkich sług i uwolnienie swego Pana z wiecznego więzienia. Jako, iż wyznawanie Milczącego Pana jest karane karą śmierci, niewiele wiadomo o pismach mówiących o tym bóstwie. Są one pilnie strzeżone przez jego wyznawców lub po prostu nie istnieją. W nielicznych księgach, które przechowywane są przez królewskie biblioteki, Morkar przedstawiany jest jako mężczyzna odziany w szarą szatę. Tak podobno wyglądał, gdy chodził jeszcze między śmiertelnymi za czasów króla Troseta. Wiadomo także, że Morkar ma dwie postacie – Ludzką oraz Truciciela, wielkiego węża. Jego symbolem jest oko z pionowa źrenica wpisane w romb z węży. Jednak ten symbol również jest bardzo rzadki. Nie znaczy się nim niczego prócz książek, ponieważ tak jawne obwieszczanie światu, że dane miejsce lub osoba należy do Morkara, mogłoby tylko zaprowadzić kogoś na stos.
Wyznawcy:
Prawdziwych wyznawców Morkara nie ma dużo, jak wiadomo wyznawców tego boga karze się śmiercią. Aczkolwiek Morkar na swych usługach ma więcej ludzi niż się niektórym wydaje. Niektórzy doradcy władców, możni tego świata snujący intrygi poprzez rady, którymi raczą swoich władców. Alchemicy i uczeni, którzy wierzą, że Morkar pozwoli im osiągnąć niewyobrażalną moc. Najdziwniejszą grupą wyznawców Morkara, są tak zwani Szarzy Prorocy. Są to fanatycy, którzy wierzą, że powstali z czystej nienawiści Morkara. Jako cel obrali sobie zebranie wszystkich wyznawców i usnucie nici potwornych, które pogrążą świat w Chaosie.
Zasady obowiązujące wyznawców:
Morkar nie wymaga od swoich wyznawców gromadzenia się w większych grupach w celu odprawiania modłów. Jest to nawet niewskazane, ponieważ sprzyja poznawaniu wielu tajemnic kultu. Tajemnica przestaje być tajemnicą, gdy zostaje poznana przez większą liczbę osób. Nawet wtedy, gdy są one wyznawcami Morkara i nie będą owej tajemnicy rozpowiadać dalej. Wyznawanie tego bóstwa ma więc charakter raczej indywidualny. Z tego powodu nie istnieją też żadni kapłani owego złego bóstwa. Pana Tajemnic czci się poprzez czyny, nie poprzez modlitwę. Często wyznawanie Morkara prowadzi do szaleństwa.
Świątynie:
Nie wiadomo nic, o żadnej istniejącej świątyni, przynajmniej nie w takim sensie, w jakim normalni ludzie rozumieją słowo „świątynia”. Za swego rodzaju świątynie Pana Trucizn, intryg i tajemnic można jedynie uznać miejsca opanowane w większości przez jego wyznawców, a więc biblioteki zawierające niebezpieczne dla ducha księgi, pełne intryg i zdrad dwory szlacheckie lub pracownie szalonych alchemików parających się tworzeniem mikstur w wyrafinowany sposób powodujących śmierć.
Święta:
Nie są znane żadne święta ku czci Morkara, lecz powiada się, że takowe się odbywają. Są to jednak informacje niepotwierdzone.
Przyjaciele:
Do tych, których można by uznać za sprzymierzeńców Milczącego Pana zaliczamy Lloth, Daywadosa i Ylotha.
Wrogowie:
Zawziętymi wrogami Morkara są Methestel, Erenthia i Donar.
Miasta w opiece: Papua